Omgangskunde

Omgangskunde is een studie, samengesteld uit delen van de disciplines; psychologie, didactiek, communicatieleer, pedagogie, sociologie en filosofie. Omgangskunde is een erkende opleiding en gaat in de kern over de ontmoeting tussen mensen. Dit is het meest kenmerkende van een samenleving; mensen komen elkaar tegen, communiceren en zijn in interactie. Vanaf onze geboorte hebben we met anderen te maken. In de omgang met anderen socialiseren we: we gaan rechtop lopen, we leren de taal, we leren gebruiken kennen, we ontwikkelen een eigen identiteit, we leren met gevoelens omgaan en met behoeftes. We maken ons als vanzelfsprekend normen en waarden eigen, die we met de paplepel krijgen ingegoten. Maar we leren ook denken, kritisch zijn, voor onszelf opkomen en met anderen rekening houden. We ontwikkelen een geweten, we ontwikkelen gedragspatronen waarmee we de wereld zoals we die persoonlijk leren zien, te lijf gaan. We ontwikkelen onze denkbeelden en overtuigingen. Omgangskunde is een leer over hoe mensen met elkaar omgaan en wat dat kan betekenen voor hun ontwikkeling en welbevinden. Mensbeeld gebruikt omgangskunde als ondersteunde leer bij het ontwikkelen van vaardigheden en bewustwordingsprocessen.